วิธีรับมือกับกับสุนัขชอบหอน ถ้าเลี้ยงหมา สิ่งที่ต้องได้พบก็จะมีหลายเรื่องไม่ว่าจะเป็นความซุกซน เรื่องของขน เรื่องเห็บหมัด และที่หนีไม่พ้นก็คือถ้าเลี้ยงหมาก็จะเจอเกี่ยวกับการเห่าหอน
เรื่องมีอยู่ว่าถ้าน้องหมาที่เราเลี้ยงไว้นั้นเกิดเป็นนักร้องเสียงทองอยู่เป็นประจำ นั่นก็อาจจะเป็นปวดใจให้กับเพื่อนบ้านก็ได้ ซึ่งก็รวมถึงเหล่าคนที่สผ่านไปมาหรือเด็ก ๆ ที่ชอบเล่นอยู่ใกล้ ๆ บ้านคุณ
ซึ่งวิธีการง่าย ๆ ในการลดการหอนของสุนัขก็คือ การใช้ใจ จัดการกับสถานการณ์ โดยใจที่ว่านั้นก็คือการทำความเข้าใจว่าทำไมน้องหมาถึงหอน ซึ่งสาเหตุหลัก ๆ ที่ทำให้น้องหมาหอนก็จะมีดังนี้
สาเหตุที่ทำให้สุนัขเห่าหอน1. ความเหงา สุนัขที่ถูกปล่อยให้อยู่บ้านตัวเดียวนาน ๆ ชอบที่จะหอนเพราะเขารู้สึกกลัว
2. พฤติกรรมการสอนจากคนเลี้ยง น้องหมานั้นอาจเห่าหอนเพราะตัวคนเลี้ยงโดยไม่รู้ตัว เช่น เมื่อเขาหอนคุณก็ให้ขนมกับเขา ทำบ่อย ๆ ครั้งน้องหมาก็จะติดเป็นนิสัย หรือเมื่อสุนัขหอนแล้ว คุณปล่อยให้เขาออกไปวิ่ง เขาก็จะทำแบบเดิมอีกเมื่ออยากได้อะไร
3. เกิดจากมีพลังที่ล้นเหลือเพราะไม่ได้ออกกำลัง การที่สุนัขไม่ได้ออกกำลังกาย ทำให้น้องหมามีพลังงานเหลือเฟือ และเลือกที่จะเผาพลังงานไปกับการส่งเสียงหอน แต่ถ้าน้องหมาได้รับการออกกำลังกายบ่อย เขาก็จะหลับมากกว่าหอน เอาง่าย ๆ ก็คือ เมื่อได้ออกกำลังกายก็จะหมดแรงและนอนไวนั่นเอง
แล้วเราจะจัดการกับน้องหมาชอบหอนได้ยังไง1. พาเขาออกไปเดินเล่นอย่างน้อย ๆ 20 นาทีต่อเพื่อให้รู้สึกผ่อนคลายและเป็นการออกกำลังด้วย
2. พาเขาไปสวนสาธารณะเป็นประจำ อย่างน้อย ๆ สัปดาห์ละครั้ง เพื่อให้เขารู้จักการเข้าสังคม
3. เมื่อน้องหมาหอน คุณต้องทำให้เขาหยุดด้วยการดึงความสนใจของเขา เช่น การนำของที่เขาชอบมาหลอกล่อ หรือนำของเล่นที่ส่งเสียงได้มาเขย่า และเมื่อสุนัขหยุดหอนก็มอบขนมเป็นรางวัล ให้เขารู้ว่าการไม่หอนถือเป็นสิ่งที่ควรทำ
4. สอนเรื่องคำสั่ง ”เงียบ” ทุกครั้งที่น้องหมาหอน ต้องออกคำสั่งว่า “เงียบ” หรือ “อย่าหอน” ลองถือขนมไว้ตรงจมูกของเขา ซึ่งสุนัขส่วนใหญ่จะหยุดหอนทันที นั่นก็เพราะว่าพวกเขาไม่สามารถดมกลิ่นขนมกับหอนไปพร้อม ๆ กันได้ในคราวเดียวกันนั่นเอง ให้ของรางวัลเมื่อเขาหยุดหอนทำซ้ำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ยืดเวลาในการให้ขนมกับเขาให้นานขึ้นเรื่อย ๆ ในแต่ละครั้ง หรือคุณอาจจะดัดแปลงสอนให้เขาหอนยามที่จำเป็นจริง ๆ ก็ได้ เพราะสุนัขที่เงียบอยู่ตลอดเวลาก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก หอนได้แต่ต้องพอเหมาะพอควร
